45. Postanowiłem że powiem mamie...

Już od dłuższego czasu się zastanawiałem nad tym aby powiedzieć mojej mamie o moich preferencjach seksualnych. Jeszcze nie powiedziałem, czekan aż nadarzy się swego rodzaju "okazja" to znaczy wtedy kiedy nikogo po za mamą w domu nie będzie. Niesie to z sobą pewne ryzyko, spodziewam się że kiedy powiem to Ona się rozpłacze, będzie próbowała ułożyć to po kolei w głowie, ale kiedy będzie taka smutna i zamyślona to na pewno zauważy to mój ojczym. A gdy tylko się zorjentuje to za wszelką cenę będzie chciał wiedzieć co dokładnie się stało. Ojczym należy do społeczeństwa osób z nastawieniem homofobicznych, jest On totalnym homofobem bez przerwy mówi "ten pedał albo pedał" Jeżeli powiem mamie to ona z całą pewnością powie ojczymowi, ten powie wujowi ( też jest homofobem ) i oczywiście dziadkowi ( który mówi że : "tych pederastów to powinni po wybijać, za moich czasów to nie było że pederasta z drugim się obejmowali na ulicy" Gdy się słyszy takie słowa to to naprawdę boli. Strach pomyśleć co by się stało gdyby się dowiedzieli (ojczym, wuja i dziadek) Lecz gdy mama mnie zapyta czy wszystko w porządku to odpowiadam że tak , choć z chęcią bym powiedział że NIE wtedy czuję że Ją okłamuję. Z jednej strony bardzo chcę Jej o tym powiedzieć, a z drugiej strony boję się konsekwencji jakie mogą z tego wyniknąć. Czuję się jak bym stał na krawędzi i jeżeli powiem będzie to krok w przód i nie wiem co się wydarzy, a jak się cofnę to może będę kiedyś żałował że nie zrobiłem tego kroku w przód i nie spadłem...